ไปแม่สายเจอมุขขายของอะไรบ้าง (สักสิบปีก่อน)

สวัสดีทุกท่านตอนสายของวันอาทิตย์ครับ ก็มีเรื่องอยากจะพูดคุยตามหัวข้อครับ ผมย้ายจากกรุงเทพมาอยู่บ้านพ่อที่เชียงรายเลยได้ไปแม่สายค่อนข้างบ่อย


เจอกลยุทธการขายมาทุกรูปแบบ จนหลายครั้งเชื่อเลยว่า อยากขายของมาก และมันคงถูกมากๆ

แม่ผมพาทีมงานของอธิบดีกรม ที่มาจากกรุเทพฯมาเที่ยวหลังประชุมเสร็จ

เดินดูของไปตามปกติ

"ผ้าปูเตียงมั้ยครับ ผ้าปูเตียง ถูดๆ ครับ เข้ามาดูก่อนได้"

แม่ผม ไม่สนใจเดินต่อ คนขายก็ยังเดินตามและคะยั้นคะยอ พูดประโยคเดิม และประมาณว่าจะลดให้

แม่ผม "ไม่เอา ไม่ซื้อขอบใจมากที่บ้านไม่มีเตียงที่บ้านนอนเสื่อ"

คนขายสวนมาทันที "ผ้าปูเส่อ(เสื่อ)ก็มีนะครับ"  PONG !!! ผ้าปูเสื่อ


อีกเรื่องคิดว่าทุกท่านคงเจอทั้งฝั่งไทยและเพื่อนบ้าน

"หนั่น โป๊ม้าๆ ขายถูดๆไม่แพง ไทย จีง ยี่ปุ่ง ฝรั่น มีหมดเลย"

ผมถาม "ขายไง?"

คนขาย "4 แผ่ง100ครับ"

ผมตอบไปแบบส่งๆ "โหยไม่เอาอ่ะ เมื่อกี้คนนั้นเดินมายัง 5 แผ่นร้อยเลย ไม่เอา" (ใจก็อยากได้อยู่)

คนขาย "งั้นผมให้ เจ็ะ (เจ็ด)แผ่งร้อยเลอ "

รังควานมากจนรำคาญผมเลยตอบ "ไม่เอาๆ ไม่มีตังๆ"

คนขาย "งั้น 10 แผ่งร้อย เอาปะ"

ผม(น่าสนใจเหลือแผ่นสิบบาทถูกโพด) "งั้น 11 แผ่นร้อยละกัน" คนขาย "ผมให้สิบสอนเลย" พร้อมหยิบออกมาจากกระเป๋าสะพาย

กลับมาถึงบ้านกะเปิดดูให้ฉ่ำซะหน่อย พอเปิดมา "ยาใจคนจน" ที่เหลือ No Disc ทั้งหมดแหม เสียรู้จนได้ PONG !!

จริงๆมีหลายเรื่องกว่านี้แต่เก็บไว้บ้าง

รวมกันพูดคุยสบายๆวันหยุดครับ